Dyskusja:Eryk Pomorski

• Uważam, że zapis o niejakiej Annie Domather jest błędny, redagując bowiem na nowo (17.02.2007) tekst hasła o Eryku Pomorskim nie znalazłem żadnej wzmianki o takiej postaci. Jedyną znaną konkubiną Eryka jest Cecylia, z którą król związał się po śmierci swej żony Filippy. Opieram się tu na książce Zbigniewa Borasa "Książęta Pomorza Zachodniego" wyd. Poznań 1996 r. i na hasłach o Eryku Pomorskim w jęz. duńskim i angielskim w Wikipedii. Również Google nie zna takiej postaci jak Anna (Ann, Anne) Domather. Pozostawiłem jednakże wzmiankę o niej, nie mając o niej żadnych informacji. Kriis73.

• Zapis o skarbie jest mocno przesadzony.Przeszedl on wraz z malzenstwem jako posag na Eryka II i zostal wykorzystany na budowe kosciolow i murow miejskich.Rzad Danii wie o jego losie. godzwa@slaskie.com.pl
  • Informacje o skarbie pochodzą z książki wymienionej w haśle: "Książęta Pomorza Zachodniego" Zygmunta Borasa, wydanie Poznań 1996.--Kriis (dyskusja) 14:03, 8 lut 2010 (CET)

Ze zgłoś błąd

Błąd we fragmencie tekstu --"Podczas soboru w Konstancji (1419 r.) Eryk zawarł formalny sojusz z Królestwem Polskim"

1.Sobór w Konstancji zakończył się w 1418 - to już rok czasu po zakończeniu soboru. 2. Sojusz antykrzyżacki z Erykiem został zawarty 15 lipca 1419, zob. http://pl.wikipedia.org/wiki/1419 Zgłosił: --Ken 77.112.148.174 (dyskusja) 22:54, 26 wrz 2010 (CEST)

• Hm, pisałem na podstawie powołanych w haśle książek. Sprawdzę dziś, najpóźniej jutro. --Kriis (dyskusja) 11:00, 27 wrz 2010 (CEST)
• Poprawiłem swój skrót myślowy. Dziękujemy za zgłoszenie błędu i zapraszamy do samodzielnego edytowania. (Ale nie znalazłem potwierdzenia dla 15 lipca jako daty zawarcia sojuszu, z mego źródła wynika jedynie, że musiało to być po 13 lipca). Załatwione --Kriis (dyskusja) 19:43, 27 wrz 2010 (CEST)

--Nie mam potwierdzenia daty dziennej zawarcia przymierza polsko-duńskiego w źródle historycznym, bo nie zajmuję się tymi terenami, ale datę zawarcia znalazłem w Kalendarium stosunków polsko-krzyżackich, opr. Andrzej Brzozowski, „Mówią Wieki”, wydanie specjalne 2 (2010) s. 5. Nadto jest we wskazanym wyżej linku http://pl.wikipedia.org/wiki/1419. To nasunęło mi myśl o „możliwej dacie” 15 lipca. Być może znajdę datę w opracowaniu Antoniego Prochaski, Przymierze Władysława Jagiełły z Danią, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego Akademii Umiejętności, t. 48, Kraków 1905, które muszę przejrzeć jutro lub pojutrze w bibliotece – o efekcie poszukiwań mogę napisać – będzie mi to również potrzebne do mojej pracy. Dziękuję za impuls do poszukiwań! Zawsze człowiek poszerza swoje horyzonty umysłowe.

• A propos wzmiankowanego wyżej Prochaski i jego rozprawy: Przymierze Władysława Jagiełły z Danią – ww. autor napisał na s. 1, że 15 lipca 1419 roku Polska zawarła w obozie pod Czerwińskiem sojusz antykrzyżacki z królem Danii, Szwecji i Norwegii Erykiem Pomorskim. Oryginał tego dokumentu był za czasów A. Prochaski w cesarskiej bibliotece w Petersburgu; Natomiast tekst z kopii tego dokumentu, pochodzącej z Kodeksu Witolda, znajduje się w: Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lithuaniae, ed. Mathias Dogiel, t. 1, Vilnae 1758, s. 352-355 (ale zawiera wcześniejszą datę wystawienia dokumentu, vigilia Nativitatis beati Joannis Baptistae – 23 czerwca 1419). Nie jest to coś dziwnego, zdarzały się takie przypadki, że wcześniej wystawiano dokument, a później dokonywano konkretnego aktu.--Ken

O fatalnej prasie i fałszerstwach na temat Eryka I

Ilość błędów i fałszywych sądów, zamieszczona w tym artykule skłania mnie do zaproponowania Autorowi korzystania ze źródeł historycznych, a nie opracowań historyków, na których sądy wpływ mają kompleksy narodowe. Z własnego podwórka: czy Autor słyszał kiedykolwiek o granicach księstwa starogardzkiego? Stargard przez krótki czas był siedzibą księcia Bogusława VIII, stryja Eryka I, jednak po śmierci najmłodszego z braci, Barnima V całość terytorium Księstwa Pomorskiego (bo taką nazwę w źródłach historycznych nosi terytorium nazywane Księstwem Słupskim) przypadła wspomnianemu ks. Bogusławowi VIII, a później jego synowi Bogusławowi IX. Wymysły śp. Z. Borasa w tym względzie przykrywają luki źródłowe, bo z takimi borykali się historycy polscy, dla których dokumenty złożone w Landesarchive Greifswald nie były dostępne. Podobnie ze źródłami nie tylko dokumentowymi, ale choćby narracyjnymi, schowanymi w tamtym czasie w Riksarchiv w Kopenhadze. Warto przy tym zwrócić uwagę na to, że monumentalne "Diplomatarium Danicum" zatrzymało się na roku 1412, bo od tego momentu dokumenty w Danii wystawiał Eryk Pomorski. Historiografia duńska wielokrotnie podkreślała swoją nienawiść do tego władcy, bo wzgardził Skandynawią: z kronik (choćby "Pomeranii" Kantzowa), ale także choćby ze słynnego gobelinu znajdującego się w kopenhaskim muzeum (co podtrzymuje wielu skandynawskich historyków) wynika, że Eryk Pomorski nie został zdetronizowany, ale porzucił koronę w szczególności szwedzką, a później duńską, a w liście do Rady Królewskiej napisał, że takim narodem nie chce rządzić. Po zamordowaniu siekierą Engelbrechta Engelbrechtssona Szwedzi i Duńczycy kilkakrotnie prosili Eryka Pomorskiego o powrót na tron, a gdy ten obrażony milczał, musieli przeprowadzić akt detronizacji. Dopiero w ślad za nimi poszli Norwegowie, którzy do końca wierzyli, że król przy nich pozostanie. Po ostatecznej rezygnacji Eryka z tronu kalmarskiego zaproponowano mu Gotlandię nie w ramach przeprosin, ale dlatego, ponieważ oddał Duńczykom cztery wyspy należące do książąt pomorskich (w tym Lolland, Falster i Moen), a także wybudował za własne pieniądze kilka zamków, w tym Malmoehus. I nie rabował statków kupieckich na Bałtyku, ale nadal walczył z Hanzą, gromiąc ich konwoje, bo taką politykę przyjął po pradziadku królu Waldemarze IV, który nie gołąbka, ale gęś złotą umieścił na szczycie baszty, zwanej do dziś Gęsią, na znak, że Hanza nie ma dalej wstępu (pogardliwie wówczas Hanse=Ganse, bo w Danii niemieccy kupcy też gęgali). Porzucając tron skandynawski Eryk zerwał gęś ze szczytu baszty i zabrał ze sobą na znak, że to on był ostatnim obrońcą Skandynawii przed złodziejstwem Hanzeatów, bo większość władców tak właśnie traktowała kupców, którzy urośli w siłę i wymuszali na panujących kolejne przywileje zubażające skarbce nadbałtyckich księstw. Jeśli znajdę trochę czasu to do powyższych treści dopiszę źródła (sygnatury dokumentów, a nie opracowania!). Pozdrawiam...

Archiwalia nie są uznawane za odpowiednie pozycje do napisania hasła. Proszę ograniczyć się do opracowań — (Wypowiedź jest moją opinią, chyba że zaznaczono inaczej; proszę o brak tzw. pingów). — Paelius (dyskusja) 10:02, 24 sty 2021 (CET)